Selasa, 8 Julai 2008

HIDUP INI UMPAMA SAMPAN DI ARUS


Petang kemarin aku balik keja awai skit. Nak tengok kolam ikan keli la. Sampai umah mulut aku mula nyanyi pasal susah itu susah ini. Zaman ni susah hidup beb….. sedaq2 tok aku yang umuq dia dah 90-an tu mai dok belakang dok tejengok2 tengok ayaq dam kolam. Aku tau dia bukan nampak apa pun.

Tiba2 “mu tak thu dulu ni aku lagi susah, aku ni hidok di zaman oghang puteh, jepung, kominih, pahtu orang puteh maghi kelik, duik tak dak, pakey kheng chuping, makaa ubi kayu pisang ghebuh. La ni uma ni senang dah, hiduk mewah.”

Aku pun balaih la balik,” tak pa tok ooooo… susah lagu mana pun masa tu nak makaa apa pun ada belaka, tok tengok lani lagi susah, nak makaaa pisang kena beli, nak makaa ubi kena beli, padi sedango, tahan sethung, gi kemane pun jalan kaki, lani tak dak duik tak leh gi kemana dah”
Pas tu aku kena buah baik punya. “ huh uma tak gheti beshuko… nak natang pa semua ada, kalu aku mati 50 thung dulu iduk khelek lani tekejuk mati khelek, uma ni boleh buak maca-maca, malah nga ghajing ya, dulu nak tana pa pun khena menebang, muhga, lani uma beghi seghibu dua bukik tu habih, kalu ghajing tara oghang dulu, bukae kata senang, kaya dah eh….

Aku pun dok pikie kalau hidup lagi 100 tahun macam mana susah hidup ni tak tau la lagi…
Aku masih ingat pesan seorang kawan “ HIDUP INI MACAM NAIK SAMPAN, KALAU NAK BERTAHAN KAT SITU PUN KEYUH, KALAU TAK KAYUH HAYUT, KALAU NAK MUDIK LAGI KUAT KENA KAYUH, PILIH LAH NAK HANYUT KA, NAK BERTAHAN DI TEMPAT SAMA KA ATAU PUN NAK MAJU KEDEPAN”